Er zijn verschillende soorten wassers die vaak worden gebruikt bij de behandeling van afgas om verontreinigende stoffen effectief uit industriële uitlaatgassen te verwijderen. Laten we deze verschillende typen en hun mechanismen voor het verwijderen van verontreinigende stoffen eens onderzoeken:
Natte wassers:
Natte wassers, ook wel natte wassystemen of natte luchtwassers genoemd, gebruiken een vloeistof, meestal water, om verontreinigende stoffen op te vangen en uit de uitlaatgasstroom te verwijderen. Ze werken via de volgende mechanismen:
Absorptie: Verontreinigende stoffen lossen op of reageren met het vloeibare wasmedium. Dit kan gebeuren door fysieke absorptie of chemische reacties, afhankelijk van de aard van de verontreinigende stoffen en de gebruikte wasvloeistof.
Impactie: Grotere deeltjes of druppels in de gasstroom botsen met de vloeistofdruppeltjes in de wasser, waardoor ze worden opgevangen en verwijderd.
Condensatie: Bepaalde verontreinigende stoffen kunnen condenseren wanneer ze worden blootgesteld aan de lagere temperatuur van het vloeibare wasmedium, waardoor ze kunnen worden verwijderd.
Verschillende ontwerpen van natte wassers omvatten een gepakt bed
scrubbers , sproeitorens, venturi-scrubbers en bellenplaat-scrubbers. Elk ontwerp heeft specifieke voordelen en geschiktheid voor verschillende soorten verontreinigende stoffen en concentraties.
Droge scrubbers:
Droge wassers, ook wel droge luchtwassers of injectiesystemen voor droge sorptiemiddelen genoemd, maken gebruik van vaste of vloeibare sorptiemiddelen om verontreinigende stoffen uit de uitlaatgasstroom op te vangen en te verwijderen. Ze werken via de volgende mechanismen:
Adsorptie: Verontreinigende stoffen hechten zich aan het oppervlak van het vaste of vloeibare sorptiemateriaal door middel van fysische of chemische adsorptie.
Reactie: Sommige verontreinigende stoffen kunnen chemische reacties ondergaan met het sorptiemateriaal, waardoor ze worden opgevangen en omgezet in minder schadelijke verbindingen.
Filtratie: Deeltjesverontreinigende stoffen worden opgevangen door fysieke filtratiemechanismen, zoals doekfilters of elektrostatische stofvangers, voordat ze in de atmosfeer kunnen worden vrijgegeven.
Droge wassers kunnen bijzonder effectief zijn voor het verwijderen van zure gassen, zoals zwaveldioxide (SO2) en waterstofchloride (HCl), maar ook fijn stof.
Biologische wassers:
Biologische wassers, ook wel biofilters of biotricklingfilters genoemd, gebruiken microbiële activiteit om verontreinigende stoffen uit de uitlaatgasstroom te verwijderen. Het belangrijkste betrokken mechanisme is biologische afbraak, waarbij micro-organismen die in de biofiltermedia aanwezig zijn, de verontreinigende stoffen metaboliseren en afbreken tot onschadelijke bijproducten, zoals kooldioxide en water. Biologische wassers worden vaak gebruikt voor de behandeling van vluchtige organische stoffen (VOS) en bepaalde geurstoffen.
Adsorptiewassers:
Adsorptiewassers maken gebruik van adsorberende materialen, zoals actieve kool of zeoliet, om verontreinigende stoffen uit de uitlaatgasstroom op te vangen en te verwijderen. De adsorberende materialen hebben een groot oppervlak, waardoor de fysieke adsorptie van verontreinigende stoffen op hun oppervlak mogelijk is. Adsorptiewassers zijn effectief voor het verwijderen van een breed scala aan organische verbindingen, waaronder VOS en gevaarlijke luchtverontreinigende stoffen.
Concluderend kunnen bij de afgasbehandeling verschillende soorten wassers worden gebruikt, zoals natte wassers, droge wassers, biologische wassers en adsorptiewassers om verontreinigende stoffen effectief uit industriële uitlaatgassen te verwijderen. Deze scrubbers maken gebruik van verschillende mechanismen, waaronder absorptie, impactie, adsorptie, biologische afbraak en chemische reacties, om verontreinigende stoffen op te vangen en te verwijderen, waardoor schonere emissies en een betere luchtkwaliteit worden gegarandeerd. De keuze voor het geschikte type wasser is afhankelijk van de specifieke aanwezige verontreinigende stoffen, hun concentraties en de gewenste emissienormen.
